LQTS

Zespół wydłużonego QT, Long QT Syndrome lub po prostu LQTS.

Tajemnicza nazwa tej choroby to najczęściej jej główny objaw na papierze. A dokładniej w EKG jeden z odcinków, który nazywa się QT ulega nadmiernemu wydłużeniu i wtedy zachodzi podejrzenie LQTS.

To rozciągnięte QT sprzyja zaburzeniom komorowym w sercu w kanałach jonowych, powodując  częstoskurcz (serce bije bardzo szybko). W efekcie następuje zasłabnięcie, omdlenie lub w najgorszym wypadku nagłe zatrzymanie krążenia.

Long QT Syndrome to choroba genetyczna wrodzona. Dziedziczy się ją autosomalnie dominująco w linii z rodzica na dziecko, które ma zawsze 50 procent szansy na otrzymanie patogennej mutacji. Rzadziej można LQTS nabyć stosując niektóre leki lub podczas zakłóceń procesów metabolicznych.

Bardzo ciekawe jest to, że zespół wydłużonego QT może być bezobjawowy całe życie. Najczęściej choroba ta zostaje odkryta po incydencie sercowym, często po NZK, gdy jest już za późno.

Long QT Syndrome zdarza się raz na 7 tysięcy osób, co oznacza, że wielu z nas nie wie, że żyje z LQTS. Na szczęście nauka dysponuje metodami badawczymi, które dają nam pewną diagnostykę i dzięki temu możemy lepiej się chronić.

Zespół wydłużonego QT dzieli się wewnątrz na typy, co jest związane z tym, jaki gen kodujący kanały jonowe w sercu  jest uszkodzony. Naukowcy do tej pory odkryli około 16 genów, które przyczyniają się do powstania LQTS. Typ 1 to najpowszechniejszy i najbezpieczniejszy o ile można tak napisać. Najlepiej reaguje na leki i może być bezobjawowy całe życie. Typ 2 jest trudniejszy w leczeniu. Typ 3 jest najgroźniejszy bo lubi "atakować" znienacka we śnie, a incydenty sercowe są poważne i źle rokują.

Long QT Syndrome to rzadka choroba genetyczna, z którą da się żyć, jeśli tylko ma się o niej właściwą wiedzę.